Dzięki oprogramowaniu CC1, w kilka chwil możliwe jest stworzenie małej, prywatnej chmury obliczeniowej z posiadanych już zasobów komputerowych. Wprawdzie w ten sposób nie powstanie drugi cloud Amazonu, możemy jednak znacznie zwiększyć wykorzystanie posiadanej już mocy obliczeniowej. Jak chwalą się autorzy, w IFJ PAN zintegrowanie serwerów w chmurę zwiększyło stopień wykorzystania pracujących procesorów z około 25% w różnych serwerowniach, do ponad 80%! Pozwoliło to też na zaoszczędzenie energii przez odłączenie od zasilania zbędnego sprzętu.
Chmura została zaprojektowana tak, aby bez problemu dało się włączyć do jej zasobów także komputery spod biurek pracowników, kontrolowane przez Linuksa (polecane Ubuntu lub Debian) – bez zbędnych modyfikacji istniejącego sprzętu oraz sieci.
CC1, oprócz podstawowych funkcjonalności (np. tworzenie wirtualnych maszyn i zarządzanie dyskami danych), posiada kilka dość ciekawych możliwości, nie zawsze dostarczanych przez konkurencyjne pakiety. W szczególności warte wymienienia są: moduły do uruchamiania maszyn i zarządzania nimi, współdzielenie obrazów VM z innymi użytkownikami oraz farmy (klastry) obliczeniowe. Dostępny jest również odpowiednik znanej z Amazona funkcjonalności Elastic IP, prywatne sieci użytkowników oraz dynamiczne dołączanie dysków danych do wirtualnych maszyn.
Jednym z celów przyświecających realizacji projektu było maksymalne skrócenie i uproszczenie procesu instalacji. Znając choć odrobinę Debiana i podstawy sieci komputerowych, całą chmurę można uruchomić w kilka godzin. Samo zarządzanie także zostało opakowane w ładny i przejrzysty interfejs przeglądarkowy, zarówno dla administratora, jak i zwykłych użytkowników.
Zainteresowani mogą przyjrzeć się działaniu chmury, uruchamiając specjalnie przygotowany obraz maszyny wirtualnej lub Live CD Ubuntu z preinstalowanym oprogramowaniem CC1. Są one dostępne do pobrania ze strony projektu: http://cc1.ifj.edu.pl/
Projekt realizowany jest w całości w Instytucie Fizyki Jądrowej PAN w ramach funduszy strukturalnych Narodowej Strategii Spójności. Współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
