Dokonano w niej wielu zmian, jednak najważniejsze są dwie z nich. Pierwszą jest dodanie modułów Linux Kernel 5.4 – wersja 5.4.7. Wszystkie wewnętrzne moduły są teraz oznaczane poprzez wersję jądra, poza katalogiem modułów jak Virtualbox czy pakiety NVIDIA, które mają też dodane oznaczanie. Drugą zaś jest lepsze dostosowywanie systemów hybrydowych i technologii NVIDIA (nie opartej na Open Source) poprzez zamianę libgl na libglvnd. Xorg-server został zaktualizowany do 1.20.6, więc zostały załączone poprawki by używać Prime zamiast Bumblebee. Kod wykrywacza sterowników sprzętu i instalatora Calamares został również do tego dostosowany.
Zostały również dodane: aplikacje KDE 19.12.0 oparte na Qt 5.14.0 oraz nowe wersje oprogramowania takie jak: LLVM/Clang 9.0.1, Glib2 2.62.4, Bison 3.4.2, Python 3.7.6, Protobuf 3.11.1, Mesa 19.2.8, NetworkManager 1.22.2, Nano 4.7, GStreamer 1.16.2
– GCC 9.2.0, Glibc 2.30, Systemd 243, Kmod 26, LibreOffice 6.3.4, Firefox 71.0, Chrome 81, Thunderbird 68.3.1, GIMP 2.10.14, Ardour 5.12.0.
Do KaOS zostało załączone specyficzne narzędzie do zapisu plików ISO na USB. System ten nie współpracuje z Unetbootin ani Rufus.
Dołączono również kreator instalacji Croeso. Uruchamia on nowo zainstalowany system i oferuje dostosowanie 15 powszechnie używanych opcji i zastępuje dawniej używany Kaptan. Zawiera on również m.in. selektor tapety pulpitu, informacje o dystrybucji oraz wiadomości.
Oprawa graficzna posiada zestawy ikon dla jasnych i ciemnych schematów systemu. Oba, zarówno Midna, jak i Midna Dark tworzą ujednolicony wygląd – od uruchomienia aż do wylogowania z systemu.
System wspiera maszyny UEFI 64-bit, ale bez Secure Boot. Instalacja na macierzach RAID jest niemożliwa.
Źródła:
